पॅपीलॉन

मी 'हॅकर्स अंडरग्राऊंड' मध्ये भरती झालो तेंव्हा हि संघटना नुकतीच कुठे रांगायला लागली होती. एका सिनेटरकडुन मिळालेल्या नुसत्या आश्वासनाच्या जोरावर आपण फार मोठे पाऊल उचललेले आहे ह्याची बहुदा माऊसला व्यवस्थीत जाणीव असावी; त्यामुळेच इतरही काही धंद्यात त्यानी आता हळू हळू पाय रोवायला सुरुवात केली होती. हॅकर्स पॅरेडाइज पासून फुटुन अंडरग्राऊंड वेगळी झाली खरी, परंतु जवळजवळ ७०% कस्टमर्सनी आपला विश्वास पॅरेडाइजच्या पाठिशीच उभा ठेवला होता. उरलेल्या ३०% कस्टमर्सपैकी बरेचशे हे क्रेडिड कार्डचा काळा व्यापार करणारे, सोर्स कोड संबंधित व्यवहार करणारे, पायरसीवाले अथवा होममेड ब्लु-फिल्म्स बनवुन बाजारात उतरवणारे होते. त्यातील बरेचशे सरळ उठुन माऊसच्या मागे उभे राहिले, तर काही हुषार व्यावसायीकांनी दोन्ही पारड्यात आपली कामे टाकली.

भरती झाल्या झाल्या माझी पहिली रवानगी झाली ती शॉर्ट-सेक्स क्लिप्स तयार करुन अपलोड करणार्‍या विभागात. इथे अक्षरशः वाट्टेल ते करावे लागले मला. चाट रुममध्ये कधी स्वतःला गे तर कधी लेस्बीयन भासवायचे, समोरच्याचा विश्वास संपादन करुन त्याला त्याच्या वेब-कॅमवर बोलवायचे, वेळेला आपला वेब-कॅम म्हणुन फेक वेब-कॅम उभा करायचा आणि मग पुढे सगळे संभाषण चातुर्य पणाला लावुन त्याला वेब-कॅमसमोर आपल्याला हवे ते सगळे चाळे करायला भाग पाडायचे आणि मग त्याचे शुटिंग रेकॉर्ड करायचे. ह्या सर्व कामाचा मला लवकरच विट आला. ज्या उद्देशाने , ज्या भवितव्यासाठी म्हणुन मी इथे शिरलो होतो ते हे नक्कीच न्हवते. आणि मला हव्या असण्याच्या यशाचा-किर्तीचा-पैशाचा मार्ग जर अशा रस्त्यांवरुन जाणारा असला तर मात्र खरच अवघड होते. ह्या विभागात काम करुन मला त्यातला एक फायदा झाला तो म्हणजे फेक वेब-कॅमशी माझा जास्तीत जास्त संबंध आला आणि त्यातले परिपुर्ण असे ज्ञान मला प्राप्त झाले. मुख्य म्हणजे माझे संभाषण चातुर्य चांगलेच वाढले.

दोनेक आठवड्यातच ह्या सगळ्या वैतागातुन सुटका करणारा दिवस आला आणि आता मी 'व्हायरस रायटिंग' च्या विभागात दाखल झालो. लहानपणापासूनच 'किडे करणे' हा आवडता उद्योग असल्याने आणि तसेही व्हायरस रायटींग आणि बगींग हा माझा जिव्हाळ्याचा विषय असल्याने ह्या विभागात मी अगदी सर्वस्व ओतुन कामाला लागलो. माझ्या मेहनीतचे फळही मला लवकरच मिळणार अशी चीन्हे दिसु लागली होती, माझ्या बँक बॅलेंस मध्ये दुपटीने वाढ तर होत होतीच पण मी केलेल्या प्रत्येक प्रोजेक्टसाठी कौतुकाचा वर्षाव देखील होतच होता. ह्याच विभागात असताना मी हॅकर्स अंडरग्राऊंडच्या इतिहासातील पहिली मोठी मोहिम यशस्वी पार पाडली. मी आणि हंगेरीचा स्कॉर्पीअन दोघांनी मिळुन वॉल्टमोर बँकेला ऑनलाईन ट्रेडिंगमध्ये ५ मिलियन पौंडांचा चुना लावला. केवळ दोन हॅकर्स (मी आणि स्कॉर्पिअन) आणि एका 'बग' च्या जोरावर आम्ही हे करुन दाखवले. अर्थातच त्याचा योग्य तो मोबदला आर्थिक स्वरुपात मिळालाच पण सर्वात महत्वाचे म्हणजे मला तातडीने मुंबईला जाऊन ' द विच' ची गाठ घेण्याचा निरोपही मिळाला.

'द विच' म्हणजे आपल्या टोपणनावाला खर्‍या अर्थाने सिद्ध करणार्‍यांपैकी एक ! ह्या पोरीने (खरेतर हि एक तरुण पोरगी आहे हे मला पुढे मुंबईत पोचल्यावर कळाले) फक्त एक वर्ष सहा महिन्यात आपल्या नावाचा असा काही दरारा हॅकिंग क्षेत्रात निर्माण करुन ठेवला होता की बस. FBI ची सप्टेंबर मध्ये एकाच दिवसात ३ वेळा हॅक झालेली यंत्रणा असो अथवा भारतातल्या संरक्षण खात्यातील चोरीला गेलेली महत्वाची माहिती असो, प्रत्येकवेळी सगळ्यात आधी संशयीत म्हणुन पुढे आलेले नाव हे हिचेच होते. FBI ने तर त्यांची यंत्रणा हॅक करणार्‍या ३ जणांना पकडून आरोप देखील सिद्ध केले; मात्र एकुण आरोपींची संख्या चार होती आणि त्यातली चौथी आरोपी हि महामाया होती हे सिद्ध करण्यात मात्र त्यांना अपयशच आले. तर अशा ह्या पाताळयंत्री 'द विच' कडे मी निघालो होतो.

'सॅटेलाईट डीस्ट्रॉयर' च्या माहितीची चोरी करणे आणि त्या संबंधात जे काही आणि ज्या कोणत्या मार्गाने हाती लागेल ते मिळवणे ह्यासाठी आता माऊसने कंबर कसली होती. जगात सध्या फक्त चीनने हि डिस्ट्रॉयर यशस्वी चाचणीसह सिद्ध केली होती; आणि रशिया त्या यशाच्या आसपास घुमटळत आहे अशी कुणकुण पोचलेली होतीच. ह्या दोन ठिकाणाहून हि सर्व तांत्रिक माहिती गोळा करणे हा ह्या मोहिमेचा मुख्य भाग होता. ह्या मोहिमेतील महत्वाचा टप्पा होता तो म्हणजे एक असा बग अथवा प्रोग्रॅम विकसीत करणे जो ह्या डिस्ट्रॉयरच्या शोधाशी संबंधित चीनी अथवा रशियन संगणकात स्थापीत करता येऊ शकेल. निदान ह्या प्रकल्पाशी संबंधित लोकांपर्यंत तरी हा बग पोचलाच पाहिजे होता. एकदा बग तयार झाला की मग तो बग योग्य त्या ठिकाणी फिड करण्याचे महत्वाचे कार्य हातात घ्यावे लागणार होते. खरेतर ह्या सगळ्या पुढल्या गोष्टी होत्या, आत्ता तरी माझी नेमणु़क ट्रेनी म्हणुन मुंबईला 'द विच'च्या हाताखाली झाली होती.

सकाळी सकाळी १०-१०.३० च्या सुमाराला आमची स्वारी मुंबईत दिलेल्या पत्त्यावर हजर झाली. हा खरेतर एका अपार्टमेंटचा पत्ता होता. एक ट्विन फ्लॅट एका महिन्याच्या भाडेतत्वावर घेतला गेला होता, जिथे 'अ‍ॅडम्स अ‍ॅडव्हायजींग फर्म'चे चार सहकारी मुक्कामाला राहणार होते. त्यातले तिन म्हणजे मी, स्कॉर्पिअन, अमेरिकेचा बुलडॉग तर हजर झाले होते, आता प्रतिक्षा होती ती चौथ्या सहकार्‍याची आणि 'द विच' च्या भेटीची....

(क्रमशः)

आजवर लोकांनी बर्‍याच ठिकाणी सागरी जगाची, आकाशातल्या जगाची आणि अगदी गुन्हेगारांच्या, माफियांच्या जगाची देखील ओळख कुठेना कुठे वाचलेली असेल. अगदी थरारक, श्वास रोखुन वगैरे धरणारी घटनाक्रमांची मालीका चित्रपटाद्वारे देखील पाहिलेली असेल. पण आज मी तुम्हाला ओळख करुन देणार आहे ती एका अनोख्या विश्वाची, ज्याचे नाव आहे 'हॅकर्स वर्ल्ड' आणि त्यातल्या वर्चस्वासाठी खेळल्या गेलेल्या अविश्वसनीत लढायांची.

जसजशी संगणकाची ओळख वाढायला लागते तसतशी सगळ्यात आधी धास्ती वाटायला लागते ती व्हायरस नामक प्रकाराची. मग ओळख होते अँटीव्हायरसची. हळुहळु एकेक पायर्‍या चढत गेलो की मग फायरवॉल वगैरेची ओळख वाढते आणि त्याचवेळी आपल्या मनावर आणि मेंदूवर दहशत माजवणार्‍या आणखी एका घटकाची ओळख होते आणि तो घटक म्हणजे हॅकर.

खरेतर 'हॅकर्स पॅरेडाईज'शी माझी कधीना कधी ओळख होणार हे मी जाणुनच होतो. खरेतर आत्मस्तुती वाटेल पण हॅकर्स पॅरेडाईजला कधी ना कधी माझी गरज लागणार हे मी ओळखुनच होतो असे म्हणणे जास्ती योग्य ठरेल. तशी अजुन मी ग्रे-हॅट हॅकरची पातळी ओलांडली न्हवती, पण जे काही उद्योग मी केले होते ते माझी ख्याती योग्य त्या ठिकाणी पोहोचवायला समर्थ होते. असे गोंधळु नका, ग्रे-हॅट हॅकर हा हॅकरचा एक प्रकार आहे. इतर दोन प्रकार आहे व्हाईट-हॅट हॅकर आणि ब्लॅक-हॅट हॅकर्स. नावावरुन कोण काय करते हे तुमच्या लक्षात आले असेलच ना ?

ग्रे-हॅट हॅकर्सशी आपला संबंध सगळ्यात जास्ती वेळ आलेला असतो. तो बर्‍याचदा आपल्या लक्षात देखील येत नाही हा भाग वेगळा. पासवर्ड हॅक करणे, तुमच्या बँक खात्यात शिरणे, तुमची वेबसाईट-ब्लॉग उलटापालटा करुन टाकणे, तुमच्या संगणकात अनावश्यक प्रोग्रॅम्स भरुन ठेवणे असले उद्योग हे ग्रे हॅकर्स करत असतात. पैसा अथवा लुटमार हा ह्यांचा उद्देश कधीच नसतो. फक्त स्वतःच्या ज्ञानाचे प्रदर्शन अथवा अहंगंड कुरवाळणे म्हणा ना.

ब्लॅक-हॅट हॅकर्स म्हणजे ह्या जगाची सगळ्यात काळी बाजू. बँक अकाउंट हॅक करुन पैसे लांबवणे, इ-मेल अकाउंट हॅक करणे, संगणकातुन माहिती पळवणे, सोशल कम्युनिटीजची अकाउंटस हॅक करुन ती विकणे, क्रेडीट कार्डस नंबर विकणे हे ह्यांचे धंदे.

अगदी उलट बाजु म्हणजे व्हाईट-हॅट हॅकर्स. ह्यांना आपण इथिकल हॅकर्स म्हणुन देखील ओळखतो. मोठमोठ्या कंपन्यांच्या सुरक्षा यंत्रणांची काळजी घेणे, वेळोवेळी इतर कपन्यांना मदत करणे, सरकारला सह्हाय करणे हि सगळी पापभिरु कामे करण्यात हे हॅकर्स आघाडीवर असतात.

आणि ह्यातल्याच काही चांगल्या वाईट हॅकर्सची मोट बांधुन त्यांची एक स्वतंत्र संघटना कार्यरत आहे, जीचे नाव 'हॅकर्स पॅरेडाईज'. हि संघटना नक्की कधी अस्तीत्वात आली ह्याची खात्रीशीर माहिती कोणालाच नाही. पण अमेरीकेच्या 'स्कार्फ' आणि 'माऊस' ह्या दोन हॅकर्सनी हि संघटना सगळ्यात आधी चालु केली असे मानले जाते. आज जगातील छोटे मोठे १५०० हॅकर्स ह्या संघटनेसाठी कार्यरत आहेत. इतर गुन्हेगारी क्षेत्रात असते तेवढी रिस्क ह्या क्षेत्रात नक्कीच नाही. मुळात संगणकाशी निगडीतच सर्व गुन्हे असल्याने फक्त सुशिक्षीत लोकांचाच वावर इथे आढळतो. मालाची देवाण घेवाण वगैरे प्रकार नसल्याने एकमेकांची थोबाडे बघण्याची देखील गरज पडत नाही. फक्त मुखवटे आणि त्या मुखवट्यांची तेवढीच फसवी नावे.

साधारण २००५ पर्यंत हॅकर्स पॅरेडाईजचे काम व्यवस्थीत चालले होते. नवनव्या कंपन्या आणि त्यांच्यातील चढाओढ ह्यामुळे कधी न्हवे येवढा फायदा संघटना कमावत होती. मात्र प्रामाणीकपणाची कास न सोडणे ह्याच्याशी कटिबद्ध राहूनच. सर्व आलबेल असतानाच अचानक ठिणगी पडली, आणि ती ही प्रत्यक्ष संघटनेच्या मालकांच्यातच. कारण ? एकच.. अमाप पैसा आणि सुरक्षीततेची हमी.

रशियन्स लॉबीला अमेरीकन अवकाश कार्यक्रमाची माहिती पुरवणे हा हॅकर्स पॅरेडाईजला मिळालेला सध्याचा सर्वात मोठा आणि प्रचंड पैशाची रास ओतणार उद्योग. हे काम व्यवस्थीत चालु असतानाच अचानक एक दिवस 'माऊस'ची गाठ सिनेटर चार्ल हॉक्स बरोबर पडली आणि चित्रच पालटले. आजवर हॅकर्स अंडरग्राउंडनी कल्पनाही केली नसेल येवढी रक्कम आणि पुढच्या आयुष्याच्या सुरक्षीततेची हमी त्यांना देण्यात आली. आणि काम अतिशय सोपे होते... फक्त रशियन्सना डबलक्रॉस करणे.

'स्कार्फ' अर्थातच ह्याला तयार झाला नाही. अर्थातच परिणाम व्हायचा तोच झाला, संघटनेत उभी फूट पडली. एकमेकांची व्यावसायीक गुपीते जपण्याच्या शपथा घेउन 'स्कार्फ' आणि 'माऊस' वेगवेगळे झाले. ह्याचा परिणाम अर्थातच संघटनेवर देखील झाला आणि दोन्ही बाजुंना सगळ्यात मोठी अडचण निर्माण झाली ती प्रशिक्षीत हॅकर्सची. दोन्ही कडुन मोठ्या प्रमाणावर भरती चालू झाली, आणी अशाच एका लॉट मधुन मी 'माऊस'च्या संघटनेत प्रवेशकर्ता झालो. नव्या संघटनेचे नाव होते 'हॅकर्स अंडरग्राउंड'.

आता सायबर विश्वातील एका सगळ्यात मोठ्या आणि सगळ्यात घातक खेळाला सुरुवात होणार होती. दोन्ही शत्रु एकमेकांना ओळखुन होते, समोरच्याची शक्तीस्थाने आणि विकपॉईंटस देखील जाणुन होते. त्यामुळे आता सगळी मदार होती ती नविन भरती झालेल्या लॉटवर आणि त्यांच्या कर्तबगारीवरच. आता यशस्वी कोण ठरणार ह्यावर दोन संघटनांचेच नहितर दोन देशांच्या 'सॅटेलाईट्-डिस्ट्रॉयर' मिसाईलचे भवितव्य अवलंबुन होते.

(क्रमशः)