पॅपीलॉन

काल दुपारी मस्त '१४०८' हा भयपट पहात बसलेलो असतानाच एक मैत्रिण आली. भयपटाची तिला बिलकुलच आवड नसल्याने आणि मुख्य म्हणजे ती २/२.३० तास मुक्काम ठोकण्याच्या इराद्यानेच आलेली असल्याने मग 'एखादा मराठी पिक्चर लाव रे !' अशी फर्माईश आलीच. मग इकडे तिकडे शोध घेत असतानाच अचानक कधितरी कॉपी करुन ठेवलेला 'गोजिरी' चित्रपट हाताला लागला. (भवतेक मकीच्या कडुन मिळाला असावा. खात्री नाही)


चित्रपट सुरु झाला आणि काही वेळातच मैत्रिण पटकन ओरडली अरे हा असाच चित्रपट आधी कुठेतरी पाहिला आहे. "अग बावळट 'गोजिरी' म्हणजे '50 First Dates' ह्या नितांत सुंदर चित्रपटाचे मराठीकरण आहे." मी लगेच ज्ञान पाजळून घेतले. "अय्या ! खरच की." म्हणत मैत्रिणीने डोक्याला हात मारला.


50 First Dates हा एक नितांत सुंदर अनुभव देणारा चित्रपट आहे. त्याला मराठीत आणताना 'गोजिरी'चे दिग्दर्शक विजु माने कुठेही कमी पडलेले नाहीत. जेवढा सुंदर अनुभव इंग्रजी चित्रपट देतो तेवढाच झकास अनुभव 'गोजिरी' देखील देतो. पण मग मुळात माझ्यासमोर प्रश्न आल की नक्की ओळख कोणत्या चित्रपटाची करुन द्यावी ? इंग्रजी का मराठी ? मग ठरवले दोन्ही चित्रपटांना हातात हात घालुन समोर उभे करु.

50 First Dates आला २००४ मध्ये तर गोजिरी आला होता २००७ मध्ये. इंग्रजी चित्रपटात अ‍ॅडम सँडलर आणि ड्र्यु बॅरिमॉर ह्यांनी वठवलेल्या भुमिका मराठीत अनुक्रमे सुनिल बर्वे आणि मधुरा वेलणकर ह्यांनी वठवलेल्या आहेत. 50 First Dates नायकाकडे एक झकास अ‍ॅक्वेरिअम आहे तर मराठी चित्रपटात ती कमतरता कोकणचा किनारा भरुन काढतो.

मी येवढे कौतुक करत असलेल्या ह्या चित्रपटांची कहाणी अशी आहे तरी काय ? कहाणी म्हणाव तर अगदी साधी, म्हणाव तर जिवाला चटका लावणारी. खुशालचेंडु नायकाला नायीकेचे भेटणे आणि थोड्याश्या वादावादीनंतर त्याला 'हिच ती' असा साक्षाक्तार होउन खर्‍या प्रेमाची ओळख पटणे. इथपर्यंत कहाणी अगदी टिपिकल फिल्मी वगैरे आहे. पण आदल्या दिवशी नायकाला भेटलेली, एकेमेकांचे विचार जुळल्याने नायकाच्या बर्‍याच जवळ आलेली आणि त्याला कुठेतरी ती आपल्या प्रेमात पडत आहे असा विश्वास बसत असतानाचा अचानक दुसर्‍या दिवशी नायकाला ओळखही न दाखवणारी नायीका समोर येते आणि इथे चित्रपट एक वेगळेच वळण घेतो. काही वेळासाठी तर नायक (पक्षी :- अ‍ॅडम सँडलर किंवा सुनिल बर्वे) देखील चक्रावुन जातो. आणि मग नायकाला खरे रहस्य कळते के नायिकेला 'शॉर्ट टर्म मेमरी लॉस' आहे. आज जे काही घडेल ते सर्व ती उद्या पुन्हा विसरुन जात असते.




मराठी चित्रपटात सुनिल बर्वेला हे रहस्य तो जेंव्हा मधुरा वेलणकरला मागणी घालायला तीच्या घरी जातो तेंव्हा तिच्या आजोबांकडून (अरुण नलावडे) कळते असे दाखवले आहे. मग सुरु होतो तो नायकानी रोज सकाळी नायिकेला एका वेगळ्या रुपात भेटण्याचा आणि तिला आपल्या जवळ आणण्याचा प्रयत्न करण्याचा एक अनोखा खेळ. त्याला खेळ तरी कसे म्हणावे ? पण रोज नव नव्या युक्त्या योजुन नायिकेला भेटणे आणि तिचा विश्वास संपादन करत जाणे हे अ‍ॅडम सॅंडलर असो वा सुनिल बर्वे ह्या दोघांनिही इतके अप्रति उभे केले आहे की जणु ते ति भुमिका जगले आहेत असेच वाटते. मधुरा वेलणकर मात्र ड्र्यु बॅरिमोरच्या तुलनेते साफ फिक्की पडली आहे असे आपले माझे मत ! हि भुमिका करताना मधुरा वेलणकर काहीशी अवघडलेली वाटते.

मराठी चित्रपटात सुनिल बर्वेला हे रहस्य तो जेंव्हा मधुरा वेलणकरला मागणी घालायला तीच्या घरी जातो तेंव्हा तिच्या आजोबांकडून (अरुण नलावडे) कळते असे दाखवले आहे. मग सुरु होतो तो नायकानी रोज सकाळी नायिकेला एका वेगळ्या रुपात भेटण्याचा आणि तिला आपल्या जवळ आणण्याचा प्रयत्न करण्याचा एक अनोखा खेळ. त्याला खेळ तरी कसे म्हणावे ? पण रोज नव नव्या युक्त्या योजुन नायिकेला भेटणे आणि तिचा विश्वास संपादन करत जाणे हे अ‍ॅडम सॅंडलर असो वा सुनिल बर्वे ह्या दोघांनिही इतके अप्रति उभे केले आहे की जणु ते ति भुमिका जगले आहेत असेच वाटते. मधुरा वेलणकर मात्र ड्र्यु बॅरिमोरच्या तुलनेते साफ फिक्की पडली आहे असे आपले माझे मत ! हि भुमिका करताना मधुरा वेलणकर काहीशी अवघडलेली वाटते.


आयुष्यात फक्त रोज एकच दिवस जगणारी 50 First Dates चि नायिका रोज आपल्या वडिलांचा वाढदिवस साजरा करत असते तर 'गोजिरी' मध्ये मधुरा वेलणकर रोज आपल्या लहान बहिणीचा. आधी गंमत वाटणारा हा प्रसंग नंतर नंतर नायिकेच्या हतबलतेची आणि मुख्य म्हणजे तिला त्याची जाणीवच नाहिये हे कळल्यानंतर अंगावर काटा उभा करायला लागतो. अभिनयाच्या बाबतीत बॅरिओरला १०/१० मार्क्स. आणि हो सौंदर्याच्या बाबतीत देखील १०/१०. 50 First Dates मध्ये उपचारासाठी हॉस्पिटल मध्ये अ‍ॅडमिट केल्यानंतर बॅरिमोरची भेट एका फक्त १० सेकंद स्मरणशक्ती टिकुन राहत असलेल्या रुग्णाशी होते, त्यावेळी तिने केलेला अभिनय आणि तिचा बरच काही बोलुन जाणारा चेहरा ह्या साठी मी कमित कमी ३ वेळा 50 First Dates पाहिला असेल.


चित्रपटाचा शेवट सांगून तुमचा रसभंग नक्कीच करणार नाही, पण एकाच कथेवर बेतलेले असले तरी हे दोन्ही चित्रपट एकदा तरी आवश्य पहाच अशी शिफारस मात्र नक्की करीन. गोजिरील मिलिंद इंगळेने दिलेले संगित देखील सुंदर, त्याच बरोबरीने एक वेगळाच कोकण किनारा देखील आपल्या इथे भेटिला येतो हे विशेष. हे दोन्ही चित्रपट तु-नळी वर ११/१२ भागात उपलब्ध आहेत.

.