पॅपीलॉन

"नमस्कार मै हु आभा शर्मा और आप देख रहे है 'न्युज चॅनेल' अब हम आपको ले जा रहा है 'ब्लु नाईल' हॉटल के बाहर जहांपर ४ टेरीरीस्ट अभीतक कब्जा जमाये बैठे है."

"आपण पाहात आहात 'चंद्र माझा' आणी आता आम्ही तुम्हाला दाखवतोय 'हॉटेल ब्लु नाईलच्या' ३ र्‍या मजल्याची आमच्या कॅमेरामन 'माधवानी' ह्यांनी टिपलेली दृष्ये."

"क्या वहा ४ ही टेरीरीस्ट है ? क्या क्या लाये है वो अपने साथ? क्या मुंबई बच पायेगी तबाहीसे ?"

न्युज चॅनेल्सवर नुसती दंगल उसळली होती. नक्की काय घडलय आणी काय घडतय हेच जनतेला कळत न्हवते. 'ब्लु नाईल' ह्या पंचतारांकीत हॉटेलच्या तिसर्‍या मजल्यावर काही अतिरेक्यांनी कब्जा केला आहे ह्या एकमेव खर्‍या वृत्ताशीवाय अजुन काहीच कल्पना येत न्हवती. प्रकरणाचा थांग सामान्य जनतेला लागत न्हवता. एका भिषण दडपणाखाली जो तो वावरत होता.

त्याचवेळी इकडे कमांडो युनीट मध्ये वेगळेच नाट्य घडत होते.....

"राजहंस आर यु शुअर?" युनीट प्रमुख वर्मांचा अजुन विश्वास बसत न्हवता.

अर्ध्या तासापुर्वी सुट्टी मंजुर झाल्याने घरी निघालेला राजहंस त्यांच्या समोर पुर्ण कमांडो पोषाखात शस्त्रसज्ज उभा होता.

"येस सर. अँड आय वॉंट टु कमांड धीस ऑपरेशन टु !" राजहंस मोठ्या तडफेने बोलला.

त्या तडफदार तरुणाकडे बघता बघता वर्मांना आपले तरुणपणीचे दिवस आठवले. तेही असेच देशप्रेमाने भारलेले न्हवते का ?

"मला अभिमान वाटतो तुझा राजहंस. असे कर्तुत्व गाजवा की ह्या मातृभुमीची मान अभिमानानी ताठ होउ दे. जयहिंद !!" वर्मांनी त्याच्या खांद्यावर हात ठेवत उदगार काढले.

काही वेळातच कामांडोजना एयरबेसवर नेण्यात आले. एका खास हेलीक्रॉप्टरने राजहंस आणी त्याच्या नेत्रुत्वाखाली १० बेस्ट कमांडोज 'ब्लु नाईलच्या' दिशेने झेपावले.

"सर, ये साले न्युज चॅनेलवाले तो अबतक हमलोग टेरेसके उपर पोहोच चुके है, ये दिखा भी चुके होंगे" हमीद बोलला.

"आता फक्त आपल्या ध्येयावर लक्ष केंद्रीत करा हमीद. काय घडले आणी काय घडणार आहे ह्याचा विचारही नको. काय घडवायचे आहे ते फक्त लक्षात ठेवा. भारत माता की... !"

"जय" त्या हेलीक्रॉप्टर मध्ये एक हळुवार आवाजात गर्जना निनादली आणी दुसर्‍याच क्षणी रोपच्या सह्हायानी राजहंसनी टेरेसच्या दिशेने खाली जायला सुरुवात केली.

एक एक करत ते ११ वीर टेरेसवर उतरले. हॉटेलच्या नकाशावरुन प्लॅन तयार झालाच होता, पण तो कागदावर... आता त्याची प्रत्यक्षात अंमलबजावणी करण्याची वेळ आली होती.

बिनबोभाट प्रत्येकानी आपल्या नेमुन दिलेल्या हालचालींना सुरुवात केली. राजहंस सगळ्यात आघाडीवर होता. चौथा मजल्यावरुन तिसर्‍या मजल्याकडे जाताना ते फारच सावध होते.

सुरक्षेच्या दृष्टीने हॉटेलचा विज पुरवठा बंद करण्यात आला असल्यामुळे बाहेरुन येणार्‍या प्रकाशावर आणी नकाशाच्या अभ्यासावरच विसंबुन रहावे लागत होते.

तिसर्‍या मजल्याच्या दिशेने पायर्‍या उतरत असतानाच राजहंसच्या सावध नजरांनी जिन्याच्या शेवटच्या पायरीपाशी झालेली मानवी सावलीची हालचाल टिपली होती. अत्यंत सावध हालचाली करत तो शेवटच्या पायरीच्या दोन पायरी अलीकडे थांबला. क्षणार्धात कमरेला लावलेल्या पट्ट्यातुन त्यानी मोठा सुरा बाहेर काढला आणी सप्पकन डाव्या हाताच्या कोपर्‍यात फेकुन मारला. एक अस्फुटशी कींकाळी कानावर आली. सावधपणे तो आणी अजुन एक सहकारी त्या कोपर्‍याच्या दिशेने सरकले. सहजपणे अनपेक्षीत यश पदरात पडले होते. एक अतिरेकी अगदी सहजपणे त्याच्या 'मसीहाला' भेटायला निघुन गेला होता.

ही दबकी किंकाळी त्याच्या सहकार्‍यांच्या कानावर गेलीच नसेल असे ठामपणे सांगता येत न्हवते, त्यामुळे आता हालचालींवर अजुनच बंधने आली होती. अतीरेकी ज्या सुट मध्ये लपल्याची शक्यता होती त्या सुट क्रमांक ३२७ च्या दिशेने आता कमांडो पथकाने हळुहळु सरकायला सुरुवात केली. एक एक दाराचा 'नॉब' हळुवार पणे चेक करत ते पुढे निघाले होते...

अचानक मागच्या बाजुने गोळ्यांची एक फैर झडली आणी सगळ्यांनी स्वत:ला जमीनीवर झोकुन दिले. डाव्या हाताची रुम उघडल्याने राजहंस आणी त्याच्या मागच्या ४ सहकार्‍यांनी स्वत:ला रुम मध्ये झोकुन दिले.

मागच्या बाजुच्या कमांडोजचा हालचालींचा वेध घ्यायचा अंदाज चुकला असावा. त्या कोपर्‍यात एक नाही तर दोन अतिरेकी लपलेले होते. सगळ्यात मागचे दोन कमांडोज गोळ्यांच्या वर्षावात न्हाउन निघाले होते. हमीदने केलेल्या पलटवारात आता मृत्युला सामोरे जाण्याची पाळी दुसर्‍या अतिरेक्याची होती. विनाकारण दोन कमांडोजचा बळी मात्र पडला होता.

आपल्या प्रमुखाला ह्या घटनेचे दडपण येउ नये ह्यासाठी सरकत रुम मध्ये प्रवेश केलेल्या हमिदने राजहंसच्या खांद्यावर मोठ्या विश्वासाने आपला हात ठेवला होता.

"दो ही भेडीये बचे है सर, चलो शिकार किया जाये" हमीद हसत हसत म्हणाला.

मोठ्या उत्साहाने उरलेले कमांडोज पुढे सरकले. आता ते सुट क्रमांक ३२७ च्या जवळ भिंतीच्या कडेकडेने येउन पोचले होते.

अचानक त्या मजल्यावरच्या मुख्य बाल्कनीच्या दिशेने झालेली हालचाल सगळ्यांनीच टिपली. क्षणात आडोसे शोधण्यासाठी नजरा फिरल्या. सुट क्रमांक ३२५ आणी ३२६ ची दार सताड उघडी होती. काही वेळातच पुढे सरकणार्‍या कमांडोजना दोन्ही खोल्यातील भिषण दृष्य बघावे लागले. कुटुंबच्या कुटुंब रक्ताच्या थारोळ्यात पडले होते तर एका खोलीत परदेशी जोडप्याला रक्तात न्हाउ घालण्यात आले होते. संतापाने प्रत्येकाच्याच अंगातले रक्त उसळु लागले.

"सर, डाव्या बाजुचा कोपरा बघा." एका कमांडोने राजहंसचे लक्ष वेधुन घेतले.

खोलीच्या डाव्या कोपर्‍यात अजुनही एक प्रेत पडले होते. बहाद्दुर 'परदेशस्थाने' जाता जाता एका अतिरेक्याला ढगात पाठवलेले दिसत होते.

"आता एकच. पण तो नक्की जीवावर उदार झालेला असणार आहे, तेंव्हा सावध." राजहंसनी आज्ञा केली.

दबकत दबकत ३ गट पाडुन ते आता बाल्कनीच्या दिशेने निघाले.. एक गट ४ थ्या मजल्याच्या बाल्कनीवरुन खालची बाल्कनी 'कव्हर' करणार होता तर एक गट दुसर्‍या मजल्यावर तयारीत थांबणार होता.

तिसर्‍या मजल्यावर थांबलेले राजहंस, हमीद आणी त्यांचा साथीदार दबकत दबकत बाल्कनीच्या दिशेने निघाले.

"सर ब्लड स्पॉट्स.." हमीद पुटपुटला.

रक्ताचे थेंब खोली पासुन बाल्कनीच्या पर्यंत गेलेले होते.

"जखमी दिसतोय" चिराग म्हणाला.

जसजसे ते बाल्कनीच्या दिशेने निघाले तसे तसे ते अधीक सावध बनत चालले होते. अचानक बाल्कनीच्या डाव्या कोपर्‍यातुन बंदुकीची नळी पुढे आली आणी त्यांनी जमीनीवर लोळण घेतले... दुसर्‍याच क्षणी अधांधुंद गोळीबाराला सुरुवात झाली.

लपलेल्या अतिरेक्यानी जागा मात्र अगदी बेचक्यातली निवडली होती. वरुन आणी खालुन तो दिसणेही अशक्य होते. बर्‍याच वेळ दोन्ही बाजुंनी गोळीबार चालु होता. हमीदची टाच आणी राजहंसचा खांदा चांगलाच जखमी झाला होता.

"हमीद समबडी शुड टेक द रीस्क, मी पुढे होतोय मला कव्हर द्या" राजहंस हमीदला म्हणाला.

"सर तुम्ही थांबा हे काम मला करु द्या " हमीदनी विनंती केली.

"शट अप हमीद. तुला उभे राहणेही अशक्य आहे. मला कव्हर द्या बस. धीस इज एन ऑर्डर" वाक्य पुर्ण करता करता राजहंस पुढे सरकलाही होता.
-----------------------------------------------------------------------------

"नमस्कार. आत्ताच आलेल्या ताज्या बातमी नुसार भारतीय कमांडोजनी मुंबईतील "ब्लु नाईल" हॉटेलमधील अतिरीकेविरोधी कारवाई यशस्वीरीत्या पार पाडली असुन चारही अतिरेक्यांचे मृतदेह ताब्यात घेण्यात आले आहेत. राष्ट्रपती व पंतप्रधान ह्यांनी खास संदेश पाठवुन ह्या विरांचे अभिनंदन केले आहे."

बातमी झळकली आणी तमाम देशाचे उर अभिमानानी भरुन आले.

"माझ्या पोरांनी करुन दाखवले !" अत्यानंदाने वर्मा साहेब म्हणाले. यशस्वी विरांच्या स्वागताला ते स्वत: हॉटेलच्या लॉबीच्या दिशेने धावले.
--------------------------------------------------------------------------------------------

"हमीद, हंसा कुठे ? हमीद मी काय विचारतोय ? व्हेअर इज राजहंस ? डॅम ईट !!" वर्मा गदगदा हमीदचा खांदा हलवुन त्याल विचारत होते.

"आय एम सॉरी सर" गदगदलेल्या स्वरात हमीद म्हणाला.

-------------------------------------------------------------------------------------

"सर ह्या आधीही आपले बेस्ट कॅडेट काही वेळेला हौतात्म्य पावले आहेत पण आज राजहंसच्या हौतात्म्याची बातमी ऐकुन तुमची जी अवस्था झाली ती मी ह्या आधी कधीच बघितली न्हवती सर." वर्मांचा ज्युनीअर पंडीत आश्चर्याने वर्मांना विचारत होता.

"पंडीत अरे गावाकडे त्या पोराच्या बापाची चिता ह्यानी अग्नी द्यायची वाट बघतीये रे .... आणी हा मिळालेली रजा नाकारुन....."